Buikspierkwartier, alleen vertier
Of ik na mijn intensieve cardio-workout 
mee ga doen met een buikspierkwartier?
Nee, dacht het niet!
Naast dat ik ongeveer kan zwemmen in mijn zweet en het niet lekker vind om dan te gaan liggen, kleven er toch behoorlijk wat nadelen aan zo’n buikspierkwartier.
Waarom zou je je richten op alleen je buikspieren en dan ook nog eens een kwartier lang? De theorie over spotreductie (plaatselijk vetten verbranden) is zo ongeveer al in de jaren 80 ontkracht. Dus met buikspierenoefeningen alleen red je het niet; Als je je riem aansnoert (net één gaatje verder dan eigenlijk comfortabel is, in de ijdele hoop dat dat misschien helpt om af te vallen), zijn het niet je buikspieren die over de rand bungelen. Dat zou een kwalijke zaak zijn: nooit meer omhoog komen uit bed! Nee, het is onderhuids vet wat uitpuilt. Afvallen gaat dus niet met buikspieroefeningen.
Wat dan? Spieropbouw
? Nee, helaas, al weer niet: groeifactoren worden geremd na een cardio-workout, deze worden geproduceerd in het lichaam om te voorkomen dat je gaat groeien: een ferrari maken met de inhoud van een zware dieseltruck is helaas niet mogelijk. Andersom zou wellicht beter zijn: eerst buikpieren, of liever het hele lichaam 
en daarna een cardiovasculaire training met een grote pauze van een dag ertussen
Daarnaast zijn de buikspieren kleiner dan bijvoorbeeld je bovenbeenspieren: Waarom moeten deze buikspieren dan extra geprikkeld worden en je benen links laten liggen? Ik heb dat nooit begrepen, maar waar is het dan wel goed voor? Voor interactie, dus klantenbinding: Met elkaar trainen, pijn lijden en kletsen. Al hoewel: conversaties op je rug zijn moeilijk te volgen, zeker wanneer ze gecodeerd zijn in verlammende buikspierpijntaal 
.